දුම් හා සුසුම්

දුම් වලාවන් අතර තනිව

සියලු බැදිම් නම් සුන්දර හීනයන්ගෙන් දුරස්ව

වින්දගනිමි මෙ ජීවිතය...


දෙනෙත් අඩවන් වුනමුත් සිගරට් දුමට මහිත සපුරා දැල්වි ඇත තවම

මෙ වන විටත් මිරිගු වරුසාවක තෙමි මායාව තුරුල් කරගත් මට මේ අවට සැරිසරන සුළඟ නම් සැනසිමකි...


මෙලෙස මහිත සිතුවිලි උපදින මොහොත

තව නොබෝ වේලාවකින් නවතිවි

මන්ද යත් මෙ දැන් දැල්වෙන්නෙ මගෙ සිගරට්ටුවෙ ෆිල්ටරය නම්වු අප්‍රාණික සිතුවිල්ලට ඉහල කොටසයි. . . .

මායාවෙන් ඈතට

සිතුවිලි විසිර ගිය දුර

සැබැවින්ම මා දකින එය

පෙනී නොපෙනී තවම බොඳවී මැවේ ඝනදුර පතුලෙන්ම.....

අන්ධ විහඟෙකු සේ තටු ගසන මා

කොහේ පියබමිදැයි නම් නොදනිමි නොදැනිනි

වේගවත් සුළං රැල් නම් අතොරක් නැත ඒතරම් දුරකය මෙ හිස් බව තුල.....

දැන් දැන් ළන්වේ ඒ සේයාව.....

තවත් මා වේගවත් වුනෙමි ආයාසයෙන්.....

අල්ලාගතිමි එය දෑතින්ම බදා ඇගිලි අතරින්වත් යාමට නොදී රින්ගා

නමුදු මා දෙනෙත් පියන් ඇත වැසී.....

සුසුම් රැල් කීපයකි විඩාපත් මා දෑස් හැර බැලුවෙමි.....

අහෝ පුදුමයකි.....

මම තැනූ ආයාසයෙන් විඩාවෙන් කදුලින් පලක් වි නැත..... මන්ද මා අත ගුලිව තිබුනෙ හිස් බවම පමණකි..... සුන්වු අපේක්ෂා දහස් මැද නැවත හැරුනෙමි පසුපසට..... තිගැස්සුනෙමි මා දුටු දසුන අරුමයකි, ගතිමි යලි සිහි එලවා..... ඇරුමයක් නොව ඒ.....

ඒ මා.

" Independence Day" වෙනුවෙන්

නිදහසෙ අද දවස ගත වෙවි

විසිහතර පැයකින්. . .

එවිට අවසන්ද මේ නිදහස. . .

එදා ලේ බිදු හලා යලි යලි වැටි

වැටි යලි නැගිටගත් ඒ වීර

මිනිසුන් නිසයි අප අද නොවැටි

නොගසා දනිස් බිම නොනැමි

සිටින්නෙ එක පර

සුද්දෙකුටවත්. . .

සිතන්න මොහොතක් නොව

යතරුත දැනෙන තුරු

හදවතට

නැගිටින්න හදවතින් රැකගන්න

හැමදාම නිදහසේ සැබෑ

අර්ථය. . . .

පටන් ගැනුම මෙසේ පටන් ගනිමි

ජීවිතේ ගැන මං දන්න දේවල් කොයිතරම්ද කියල නම් මං දන්නෙ නෑ. ඒත් ජීවිතේ ගැන මටත් යමක් කියන්න පුලුවන් බව මං දන්නව, ඒ මොකද හැමොම වාගෙම මාත් මෙ පොලව උඩම ජීවත් වෙන නිසා,

දත්ත තොරතුරු වශයෙන් කීමට අවැසි නොවුනත් ජීවිතේ විවිධාකාර බොහො දේවල් මට මුන ගැහුනා..........

අන්තය ඉක්මවා යද්දි එතෙන ට කියන්නෙ අනන්තය කියල මන් හිතන්නෙ, අන්න එතෙනට ගිහින් බලද්දි පේන්නෙ ක්ශිතිජයම විතරයි.
ක්ශිතිජය කියන්නෙ මෙ ලෝකෙ තියෙන පියවි මායාව සහ මායාව මොන වාගෙද කියල පෙන්නන්න තියන හොදම උදහරණය.
මාත් කිහිප විටක්ම අන්න එතෙනට ගියා, විවිද මාර්ග වලින් එතෙනට අපි යනවා, හැගිම් කියන උත්තේජකය ඒකට අනුබල දෙනවා,

ඉතින් මාත් මේ  ක්ශිතිජ රේකාව දිහා ගොඩාක් කල් බලා වුන්න,
මහන්සිය විතරයි,
පලක් වුන් නෑ.
මෙහෙම බලන් වුන්න එක දවසක මට කල්පනා වුනා ඇයි මෙ වෙරලට වෙලා මායාව කිය දැන දැනත් ඒ මායාව අස්සෙම හිරවෙල ඉන්නෙ කියල
ඉතින් බොහොම අමාරුවෙන් ඒ මුල් ඇදගත් අදහස් කඩා දමල මෙතෙක් කල් හිටිය හැගිම් කූඩුව කඩගෙන එලියට පැන්න,
එතැනින් එලියට ආපුවාමයි තේරුනෙ කොඉතරම් නම් කල් මේ විදියට සිරගතවෙල හිටියද කියල
ඒගැන හිතල සුසුම් හෙලනව හැරෙන්න තව ඉන් ගතයුතුයමක් එතැන තිබුනෙ නම් නෑ.
ඉතින් ඒදේවල් කාලයට කන්න දීල මන් හැරුන ආයිත් අර හුරුපුරුදු මායාව දිහාවට
මහ මුහුද............
මේ රැලි නගන බහින ආයෙත් නගින මහ මුහුදත්, ක්ශිතිජයය නම්වූ මායාවත් හැරෙන්න පෙනෙන මානෙක මෙලෝ දෙයක් නම් නෑ,

ඒත් මොකක්දෝ හරියටම නොදන්න සන්සුන් සිතුවිල්ලක් කොහෙන්දෝ කතා කරනවා වගෙ ඇහෙනව, අර කූඩුවෙ හිරවෙලා ඉද්දි කිසිම දෙයක් මට ඇහුනෙ නෑ, කාලෙකට පස්සෙ මට මෙ අහුන දේ ගැන මට හොයන්න හිතුන,
මොකද ඒ ස්වරය එය ගෙනා සුලග මෙතෙක් විදපු දුකට ඔසුවක් වුනා,

මෙ මුහුදෙ කොතැනක හෝ දූපතක් ඇති
ක්ශේම දූපතක්........... 
තවත් බලාහින්දිමෙන් සුසුම් ලෑමෙන් පලක් නැති නිසා සිතුවිලිම එකතු කරගෙන නැවක් හදාගෙන,  ඒ දූපත හොයාගෙන යත්‍රා කරන්න මේ නැව පටන් ගත්ත...........

ගොඩාක් දූපත් පහු කලා,  ඒ පහු කරපු දූපත් වලින් මං මගෙ ගමනට විවිඩ දේ හොයගත්තා.

විශ්වාසයි, ඒ දූපත යම් දිනක හමුවන බව
ඉතින් එතෙක් යත්‍රා කරනවා මේ නැව........

මුනගැහේවි ඔබත් මට මේ සයුරු තරණයේ යම් දිනක
සාමයෙන් සෙනෙහසින් මුනගැසී වෙන්වෙමු එදිනට පැමින හැකිතාක් දුර
අපි අපේම ගමනක ගමන් සගයෝ වෙමු මහන්සිය නිවාලන්නට,
ඉතින් අපි..........
‍යාත්‍ර කරමු කුණාටු වැහි මැද සුන්දර දියරැලි මතින් ඒ ක්ශේම දූපත සොයා ඉදිරියට..............