නාගරික වඳුරාගේ නමස්කාරය

පෙම් කෙළින දූ කෙළින
අයවළුන් එන යනෙන
මත්වෙච්ච දුම පිරුණු
මහපාර අද්දරම

නව රිද්ම සoගීත
බයිස්කෝප් හඬ ඇහෙන
සින්දු මික්ස් කර කියන
තැන් වලින් වට වෙච්ච

කොත්තු හඬ පිළී ගඳ
චයිනීස් සුවඳ ඇති
රස නහර පිනා යන
සුළන් රැළි කරකැවෙන

තැනක මහ
ගාම්බීරව
වැඩ සිටින පන්සලක්
තුල රැදුනු ඒ
නිහතමානී නිහැඬියාවට
වේවා
මාගේ
නමස්කාරය!

සිත්තරාවී!

සිත්තරාවී!
ඒ සිනාවෙන් උඹ මා සොරාගෙන
මටම මාවත් සොයාගත
නොහැකි ලෙස
කොහේවත් නැති පාළු නිම්නෙක
සඟවලා තියලා

උඹ එදා ගත දැවටු සළුවේ
පාට මුහු කරලා අඳින ලද චිත්‍ර එල්ලාලා
මෙ නිම්නයේ
හැමතැනම
ඒවා මටම පෙන්වාලා
කොහෙදෝ තැනක හැන්ඟීලා අඳිනවා තවත් තව තවත්

නමුත් දැන්
ඒවයෙ
පාට බොඳ කරලා
අඳුරුපැහැ වර්ණ වැඩිවීලා . . . . .

තරු දෙකත් මල් මිටක ටැටූ එක . . . . .

i ෆෝනයක් අතින් ගෙන
මනා ලෙස විසිතුරුව
සැරසිලා
උස මහත පොරකට
තුරුළු වී ඉතාමත්
ප්‍රීතියෙන්
යුවතියකි බසය තුල

තරු දෙකත් මල් මිටක ටැටූ එක
පෙනී නොපෙනී ඇත ඇගේ කෙටි සාය අද්දර
දහදියට තෙත් වෙලා මුදු සේද රතු සළුව විනිවිදව හැමතැනම
උණුහුමද රස්නයද අනේ මන්දා බැලූ බැල්මට
කතාවෙන් මුකුළුවෙන් මොනවදෝ ලොකු දෙයක් කියකියා
ඇසෙන නෑසෙන ලෙසට කිටිකිටියෙ හිරවෙලා ඉඳ
ඉතින්
පේන හැටියට
ඇගේ නැවතුම ළඟා විය ඔහුට නවතින්නට
ඒ සමඟ තවත් කවුදෝ කෙට්ටු උස මහත්මෙක් ගොඩ වුනිය බසයට
ඈ සමඟ අසුන්ගෙන කොහේදො යන්නට

තරු දෙකත් මල් මිටක ටැටූ එක . . . . .

දඟකාරි නුඹ!

කොහේදො සිට පැමිණ
ළඟපාත අහසට
සේන්දු වූ කළු වළාකුළු
මැද
තෙරපි තෙරපී හිඳ
හදිසියේ බිමට බට
නුඹ
නිසා
දොස් තබන ගතු කියන
හිත රිදුනු අය අතර
මම
නුඹෙන් ඔය වෑහෙන නැවුම් සිහිලැල්
සුවඳට පෙම් බැඳ සිපගන්න සැරසුණා හෙමිහිට
මල් පිපුණු ගහක් යට
හොඳට දිය පිරි
මඩවලක් ළඟ
අනේ නුඹ නම් හරිම දඟකාරියක්
වුනා නේදෝ ඉක්මන්
සිබින්නට පෙර මම
දෙනෝ දාහක් මැද
තුරුළුවූවා මට

නොහොබිනා ලෙස නුඹ . . . . .