ගහටත් සීතල දැනෙනවා

වැස්ස

අළු පාට වටපිටාවකට පොද ගහන වෙලාවට
සීතලෙන් තෙමි තෙමී දුවගෙන ඇවිත්
ගහක් යට හරි නවතිනව
ඒ වහින වැස්සෙන් නොතෙමි ඉන්න

එතනදි වැස්ස පවා
ඒ ගහෙන් වැටුණු මල් පෙති වලට පාට වෙලා හරි ලස්සනට පේනව
ඒ ගහ යට කොයිතරම් සහනයක්ද කියල දැනෙනව

ටික වෙලාවකින්

වැස්ස පායල වටපිටාව ආයෙත් තිබුනු අතට හැරෙනව
ටිකක් සීතල තිබුනත් දැන් තෙමෙන්නෙ නෑ
ඉතින්
අර නැවතුනු අය ඒ ගහ අතෑරල
එයාල එයාලගෙ ගමන යනව

ඒත් ඒ අයට නොහිතුනාදෝ නොහැඟුනාදෝ
ඒ අයට වාගෙම
මේ ගහටත් සීතල දැනුන

ඒත් මේ ගහ ළඟ

තාම කවුරුත්
වැස්සෙන් පස්සෙ නම් නැවතුනේ නෑ . . . .

නිදහසක්

මැරුණු කුරුල්ලන්ගේ ආත්මයන්
පියාසර කරයි තවමත්
මුළු අහසම සිසාරා
පෙරටත් වඩා ඉහළින් . . . .

හෝන්තුව

බස් එකේ කෙල්ලකි වාඩිවී
දුහුල් වරළස සිහින් සිරුරැති
රාග නෙත් කිරණ දුටු දුටුන් මත් කරන
හිනාවකි ඈ මවන සැමගෙ මන කලතවන

ඈ හිඳින බස් පුටුව ඉතිර කොටසත් හිස්ය
ඒ අඩුව පුරවන්න හිතන උන් අපමණය
හැකිවිනම් නැගිටලා තමන් හිඳිනා තැනින්
ඒ මොහොත බසය තුල
කොල්ලො ලොවි ගහෙත් නැත

ඔහොම යන අතරමග ඒ අඩුව පුරවන්න
නැග ඇවිත් වාඩිගති
බොහෝ වියපත් කෙසඟ සිරුරැති මැහැල්ලක්

එතැන් සිට අර කෙල්ල
සිනා නැත බුම්ම්ගති හරිම අකමැත්තෙන්
"මේ මොන හෝන්තුවක්දැයි"
මුමුණමින් වාගේ හිතයටින්

කිසිත් මේ නොමදත් නොමතැකූ නොවැදගත්
අර මැහැල්ල
බණ පොතක් කියවයි නිවී සැනසිල්ලේ . . . .

හැමෝගෙම දහම

ගස් අපිට ඵල දෙන්නෙ කන්න
සත්තු නොමරා මස් වැද්දො වෙන් නැතුව
මහා ගුණ ඒ වගේ ඵල ඇතුලෙ ඇට නැත්නම් බීජ තියෙන්නෙ
තවත් ගස් හිටවන්න
මේකම තමයි සොබාදහමෙත් අපෙත් අතර ඇති ගණුදෙනුව
බොහෝ ආගම්,ජාතීන් අතර
සෑම සත්වයෙක්ම වෙනුවෙන් උපන් දහමයි
සොබාදහම . . . .

ආදරේ නාමයෙන්

සීනිබෝල

සාරියේ නෙක පාට ලෝකෙටම මැච් කර
කසාදෙට දැන් තියා හොටෙල් එක තෝරන
ටීවි එක කන ගමන්
හින්දි කොරියන් පෙම් කතා ලුහුබදින
තමන් ගැන මේලොවක් නොදන්නා කොහෙද යන
සල්ලාල නළුවෙකුට පිස්සුවෙන් හූල්ලන
තාත්තගෙ මහන්සිය සිම් එකට දාගෙන
හෙට නිවෙන තරු වලට උමතුවෙන් text කරන
සීනිබෝල ලෝකෙක Toblerone , Ferrero Rocher
ආදරේ නාමයෙන්
ෆැන්ටසියෙ
ඉහළ රැඳි කොල්ලන්ට ලව් කරන
කෙල්ලන් අතර
නුඹ
කොහොම හමුවන්නද?
ඒ නිසයි
මම මේ ගොළු මුහුද අද්දර

හා නැද්ද කියහන් !

උඹටත් මට වගේ

හීන ඇති කල් පැනපු
වට්ටි ඇති මල් කඩපු
කෙල්ලො ඇති බෑ කියපු
කොල්ලො ඇති වල බැහැපු

ක්ලාස් ඇති කට් කරපු
ඩෙනිම් ඇති පැච් දාපු
ලොවෙත් නැති ලව් කරපු
පෙමක් ඇති හිත බිදපු

හැමදාම කිස් කරපු
තෑගි ඇති විසිකරපු
විටින් විට රින්ග් කරපු
ලයින් ඇති කට් කරපු
හීත රෑ නිදි වරපු
රොකට් ඇති උඩ යවපු


හා නැද්ද කියහන්   o.O

හීනය දවල්

රෑ හීන හීතලට ගල්ගැසෙයි
ඒ නිසා
වරුවකට කරගැහුව ගෝනි ටික සෙටල් කර
දකින්නට ට්‍රයි කරන හීනය දවල්
යදම් දා බැඳගෙන එක කොනක්
බය නිසා යයි කියා ලිස්සලා

"පුතාලයි දුවලයි
උන් ගේ පැටවුනුයි
එක්ක කරලා සෙල්ලම්
හොඳට කා පොඩ්ඩක් නටා වෙරළේ
එකම එක දවසක්
එකම් එක හවසක්"

කොයි ඉතින්
මොන හීන
රත් කරන් පිටකොටුව
ඩබල් වෙන ගිනි අව්ව
එනවනේ ඉහ උඩට

ඇය

පොත පෙරළීම

ඔව්! උඹත් ඉන්නව!

සින්දු කිව්වත් කවුරුවත් අහන් ඉන් නැතිනිසා
එක්කො අහන් ඉන්න බැරි නිසා
අනුන්ට නොවී කරදරයක්
දැන් වැඩිපුර අහනව
අනිත් අය කියනව
හැබැයි දැන් ඒ
ඇහෙන දේවල් ලියනව

පරිස්සමින් !
"ඒ" ඇතුලෙ උඹ ඉන්නව
ඔව්! උඹත් ඉන්නව!

එළිවැට

එළිවැටෙන් පැනගිය කවිය
නැවත අවුදින් කෑ ගසා හඩන්නට විය
.
.
.
.
ලියන්නට හිතක් නැති
කවියා නිහඬය

පත්තරයක්! වනිතාව වෙනුවෙන්!

තිබුනි
පත්තරයක්
ලියූ වෙනුවෙන්
වනිතාව
හැරී පසුපිට
මේසයක් උඩ
අරන් නිකමට උඩින් පල්ලෙන්
කියවගෙන මo ගියා නිකමට
බොහොම රසවත්
හරිම හරවත්
කෑම ජාතිද
බීම ජාතිද
හදන හැටි සහ තවත් දේවල්
සමාජය ගැන
ඇති ගැටළු ගැන
උවමනා බව සැමට සමතැන
රටේ වෙන නෙක කාන්තා හින්සන
ගැන ලියා ඇත ඇතුල් පිටුවල
කොයිතරම් නම් අගනේද මෙය
කියා තිබ්බා යලි මේසෙ උඩ
හරවලා එය කවරයට මුල
හෝව්! පොඩ්ඩක්! මෙන්න! මේකේ!
පුoචි කලිසම
චූටි බැනියම ඇඳන් කෙල්ලෙක් ඉස්සරහ!

එක අඹ ගහක් යටදී . . . .

අනුන් කෑ අඹයක
ලෙල්ල මා පාගා
වැටී එතනම ඉඳිද්දී
වුනුදේට ඩිම් වී
උඹ කා රස බලා
කට්ට ඇඹුලැයි කීවෙහිය අඹයක්
උඹද කා උලාකා
රහක් නෑනේ මෙලෝ කීවෙහිය අඹයක්
ඔව්! උඹත් කා සූප්පා
පට්ට පටයැයි කීවෙහිය අඹයක්
අඹයක් තියා අඹ කෑල්ලක්වත්
නොකෑ මට
එක අඹ ගහක් යටදී . . . .

Pizza

නගරයේ එක් වීදියක
සුවිසාල නිවසක
පුoචි දරුවෙක්
කරයි ඇනවුම් pizza
තමාටම වෙන්වූ
පුoචි දුරකථනයෙන්

නොයවාම මහවෙලාවක්

නිවස ළඟ වීදියෙ
දවල් වේලට අඬන
පුoචි ළමයින් ළඟින්
ආවේය සුටුස් ගා
ගෙදරදොර ළඟටම pizza

කටු ගහක් අස්සෙන්

හිස වටේ පටලවා
අත වටේ බැඳගෙන
පෙරෙයිදා ණයට ගත්
සුසුම් පුරවා සීරුවට
නූලකින් ගැටගසා
උඩ යවන
බැලුම් අතරින් එකක් ගියැයි
කටු ගහක් අස්සෙන් . . . .

මැයි දිනය! වර්ෂය : 2014

මැයි දිනය
දැන් රතු පාට නැත
පාට පාටය
ගෑනුළමෝ අඳින මල් ගවොමක් සේය,
විසිතුරුය.
ඒ දකින කම්කරු කොල්ලෝද දැන් එය වර්ණනා කරති,
ප්‍රීතියෙන්!
ඒ අතර "අපි"
තවම
රතු පාට
උරච්චි කරන්නෙමු ඊළඟ දිනයට
මැයි!

නාගරික වඳුරාගේ නමස්කාරය

පෙම් කෙළින දූ කෙළින
අයවළුන් එන යනෙන
මත්වෙච්ච දුම පිරුණු
මහපාර අද්දරම

නව රිද්ම සoගීත
බයිස්කෝප් හඬ ඇහෙන
සින්දු මික්ස් කර කියන
තැන් වලින් වට වෙච්ච

කොත්තු හඬ පිළී ගඳ
චයිනීස් සුවඳ ඇති
රස නහර පිනා යන
සුළන් රැළි කරකැවෙන

තැනක මහ
ගාම්බීරව
වැඩ සිටින පන්සලක්
තුල රැදුනු ඒ
නිහතමානී නිහැඬියාවට
වේවා
මාගේ
නමස්කාරය!

සිත්තරාවී!

සිත්තරාවී!
ඒ සිනාවෙන් උඹ මා සොරාගෙන
මටම මාවත් සොයාගත
නොහැකි ලෙස
කොහේවත් නැති පාළු නිම්නෙක
සඟවලා තියලා

උඹ එදා ගත දැවටු සළුවේ
පාට මුහු කරලා අඳින ලද චිත්‍ර එල්ලාලා
මෙ නිම්නයේ
හැමතැනම
ඒවා මටම පෙන්වාලා
කොහෙදෝ තැනක හැන්ඟීලා අඳිනවා තවත් තව තවත්

නමුත් දැන්
ඒවයෙ
පාට බොඳ කරලා
අඳුරුපැහැ වර්ණ වැඩිවීලා . . . . .

තරු දෙකත් මල් මිටක ටැටූ එක . . . . .

i ෆෝනයක් අතින් ගෙන
මනා ලෙස විසිතුරුව
සැරසිලා
උස මහත පොරකට
තුරුළු වී ඉතාමත්
ප්‍රීතියෙන්
යුවතියකි බසය තුල

තරු දෙකත් මල් මිටක ටැටූ එක
පෙනී නොපෙනී ඇත ඇගේ කෙටි සාය අද්දර
දහදියට තෙත් වෙලා මුදු සේද රතු සළුව විනිවිදව හැමතැනම
උණුහුමද රස්නයද අනේ මන්දා බැලූ බැල්මට
කතාවෙන් මුකුළුවෙන් මොනවදෝ ලොකු දෙයක් කියකියා
ඇසෙන නෑසෙන ලෙසට කිටිකිටියෙ හිරවෙලා ඉඳ
ඉතින්
පේන හැටියට
ඇගේ නැවතුම ළඟා විය ඔහුට නවතින්නට
ඒ සමඟ තවත් කවුදෝ කෙට්ටු උස මහත්මෙක් ගොඩ වුනිය බසයට
ඈ සමඟ අසුන්ගෙන කොහේදො යන්නට

තරු දෙකත් මල් මිටක ටැටූ එක . . . . .

දඟකාරි නුඹ!

කොහේදො සිට පැමිණ
ළඟපාත අහසට
සේන්දු වූ කළු වළාකුළු
මැද
තෙරපි තෙරපී හිඳ
හදිසියේ බිමට බට
නුඹ
නිසා
දොස් තබන ගතු කියන
හිත රිදුනු අය අතර
මම
නුඹෙන් ඔය වෑහෙන නැවුම් සිහිලැල්
සුවඳට පෙම් බැඳ සිපගන්න සැරසුණා හෙමිහිට
මල් පිපුණු ගහක් යට
හොඳට දිය පිරි
මඩවලක් ළඟ
අනේ නුඹ නම් හරිම දඟකාරියක්
වුනා නේදෝ ඉක්මන්
සිබින්නට පෙර මම
දෙනෝ දාහක් මැද
තුරුළුවූවා මට

නොහොබිනා ලෙස නුඹ . . . . .

සායම් සහ පැල්ලම්

මඩ පැල්ලම්
තෙල් පැල්ලම්
තීන්ත සහ දූවිලි පැල්ලම්
ආදී එකී මෙකී නොකී තවත් බොහෝ පැල්ලම් වලින්
සැරසුණු මගෙ සුදු ඩෙනිම
සහ
රතු සායම්
නිල් සායම්
කියුටෙක්ස් හා ලිප්ස්ටික් සායම් ආදි එකි මෙකි නොකි තවත් බොහෝ සායම්
වලින් හැඩවුනු මගෙ නොවූ මගෙ ඇය
කොයිතරම් නම් ප්‍රේමාන්විතද යන වග වැටහුනා පමනි

ඩෙනිම ඉරුනි!

ඇය විදෙස්ගතවුනි!

සැවොම ගහනා බඩුව

ගිනිගහන අව්වට

හෙණගහන වැස්සට

ඉහලනා කුඩය

ඇත දමා මැස්ස උඩ

කඩ කඩා අටුව
හැමදාම හදනා පුටුව
තවමත් කැඩී ඇත
සාලෙ මැද
කාලෙකට එන ඕනනම් ගෙන්නන
සැවොම ගහනා බඩුව
කැන්දා ඇවිත් ඇත මෙවරද
හෝ හෝ ගෙනෙන් බොල මේ සැරෙත්
අර හිල් කුඩය ඉහලන්න මෙ බඩුවට

කෑ ගසා උස් හඬින් මෙලෙසින්

"බඩුව අපිට අපි බඩුවට"

සාදයි කියා සිතා

මේ සැරේවත් පුටුව

ප්‍රීතිගෙන

ඉහිලුවා නේද එකෙන්ම!

අර එකම එක හිල් කුඩය

අනේ තවමත් සාලෙමයි පුටුව

හැදිල නෑනේ අපෙ අටුව

කැඩිලනේ බo ආයි සැරයක්

කුඩේ අස්සෙන් පෙනේ බොල් අහස

ගිනිගහන අව්ව

හෙණගහන වැස්ස

කෝ බොලo අර බඩුව?

බල්ලා සහ කම්මලේ මම

කම්මලේ බල්ලා සහ මම හොඳින් අඳුරන්නෙමු

කලක සිට

ඌ අන් බල්ලන් සේ නොව

වැඩක් තිබුනද නොතිබුනද ගමන හෙමින්ය

එලෙසම ඌ හපා කන්නට පනින්නේ නැත හැමවිටම
බැරිම තැනකදි හපා කන්නට සිදුවුනොත් ඌ බුර බුරා ඉන්නේද නැත.
තවද ඌ පාඩුවේ සිටිනා බල්ලෙක් වන අතර කන්න දුන් අත හපන්නේ නැති කළගුණ දන්නා සිරා බල්ලෙකි.
දෙන දෙයක් කන්නේද වෙන දෙයක් බලා සිටීමට නොව
අන් අයට කරදර කිරීමට ඇති අකමැත්ත නිසාවෙනි.
මේ හැර ඌ අන් සෑමවිටම අන් අය යකඩ තලන දෙසද තැලෙන යකඩය දැක දැක උඩ පැන පැන තලන දෙසද උපේක්ශාවෙන් බලා සිටින්නේ
කලින් ඌ ඊට බිරූවත් ඉන් පලක් නොවු හෙයිනි.
අතිශයෝක්තියෙන් නොව අනෙක් බල්ලන් අතර ඌ වැදගත් බල්ලෙකි.
තවත් ඌ ගැන කතා කිරිමට බොහෝ දේ නැති අතර ඊට හේතුව ඌ simple බල්ලෙක් වීමයි.

"බල්ලා සහ කම්මලේ මම" මෙහි එන චරිත වන අතර මෙය තවත් එක බලු කතාවක් පමණි.
තවද අන් අයගේ යකඩ තලන නාදය කම්මලේ බල්ලාට බාධාවක් නොවන අතර අo අයට දිගටම තලාගෙන යා හැක.

ස්තූතියි!

ප්‍රදර්ශනයට තබා ඇත!

සිත්තරාවියක් ඇඳි සිත්තමක්

රාමු කළ ජීවිතේ කැන්වසය මත

හිතුමතේ ඇගෙ වේදනාවේ පින්සලෙන්

කුරුටු ගා කුරුටු ගා

නිමකලාය ඇය ඇගෙ නොවූ ඒ අකාරුණික සිත්තම. ,

දැන් එය තබා ඇත
ප්‍රදර්ශනයට!

ලෝකයේ ගැලරිය තුල එක අඳුරු මුල්ලක
පළමු පෙල සම්මාන වෙනුවට
ගැරහුමින් සන් කල විවේචන ලබන්නට . . . . .

බසය තුල අද

අතරමo විය

කඳු දෙකක් මැද

නිම්නයක් ලඟ


සිහින පෙන්වන

යුවතියකි හැඩ

බසය තුල අද

තිගැස්සුනි මම

දෙදරනා විට

බස් නලා හඬ . . . . . .

අපි නොදන්නා තැනක

සියුම් කැටයම් සීරුවට

හැඩදාල මල් කපන

සල්ලි දීලා ගන්න

කලින් තෝරාගත්තෙ

නැති නිසා

ලද එකෙන් සතුටු වී ගොළුවෙලා දැන් ඉන්න

ලස්සනට සරසවා

කරමතින් රැගෙන යන

ඉන්පස්සෙ වලදාන

එනැතිනම් ගිනිතියන
මිනී පෙට්ටිය
බලා සිටී

අපි නොදන්නා තැනක . . . .

මේ පිනි බිoදු ඇතුලෙන්

හැන්දෑවට පාර දිගට
පහන්කණුවල එලිය උඩට
පිනි වැටිල දිලිසෙනව ලස්සනට
ඒ පිනි තුරුළු කරගත්ත සුළගට දැවටිලා එන සීතල මා ගාවට අරන් එන්නෙ අර හුරුපුරුදු පාලුවයි තනිකමයි
මේ වටපිටාවේ තියෙන නිසොල්මන් බව හිතට එබිකම් කරන්නෙ මේ හිතේ හිරවෙච්ච දහසක් සිතිවිලි එකින් එක මුදා හරින්නැයි මට ඇවිටිලි කරමින් වගේ
තියෙනව එක බංකුවක් රතු පාට මල් පිපෙන ගහක් යට
බංකුව උඩ වගෙම වටේට හැම තැනම රතු පාටයි මල් වැටිල
කාලෙකින් කවුරුවත් මෙතැනට ඇවිදින් නැති පාටයි
නැවතුනා ඉතින් මොහොතකට . . . .

දැනෙනව මොකක්දෝ හුරුපුරුදු හැඟීමක් ආයිත්
අතීතය මැවෙනවා
මැවී මැවී ටිකෙන් ටික බොඳ වෙලා
මේ පිනි බිංදු ඇතුලට දියවෙලා විසිරිලා පාර දිගටම ගලාගෙන ගිහින් වැටෙනවා
කාණුවට
හිතේ නම් නෑ තිබුනෙ කිසිම සතුටක්
ඒත් මුහුවුනාම මේ වටපිටාවට දැනෙනවා යම්තාක් නිදහසක්
පෙනෙනවා වාගෙයි මුළු ලෝකයම විනිවිද මේ පිනි බිංදු ඇතුලෙන් . . . . . .

මේ පිනි බිංදු ඇතුලෙන් . . . . . .